آفات زعفران
موش: بزرگترین آفت مزارع زعفران موش است، هجوم موش ها به پیاز زعفران موجبات از بین رفتن آن ها را فراهم کرده و مزرعه را به نابودی می کشاند، موش ها در اثر زخمی کردن پیازها باعث فساد و زوال پیازها می گردند.
مبارزه با موش زعفران：
استفاده از طعمه مسموم در داخل مزارع، تونلها و راهروها: نوع طعمه و نوع سم بسته به نوع موش انتخاب می شود ( می توان از طعمه آغشته به فسفردوزنگ و یا طعمه های آماده مانند کلرات استفاده کرد).
استفاده از دود اگزوز ماشین آلات برای خفه کردن موشها: روش کار به این صورت است که با استفاده از رابط های فلزی و شیلنگهای انتقال آب جهت انتقال گاز اگزوز خودرو یا گاز شهری، گاز به داخل سوراخ لانه های موش هدایت می شود
استفاده از پودر گوگرد:
طریقه مصرف: حدود ۱۵ گرم پودر گوگرد را در دهانه لانه در سمت داخل لانه موش قرار داده و با آتش زدن گوگرد دود حاصله درون لانه موش پخش شده و این عمل منجر به خفه شدن و یا فراری دادن موش می شود.
استفاده ازقرص فستوکسین: قرص فستوکسین با آزاد کردن گاز سمی باعث مرگ موش می شود
طریقه مصرف: قرص را داخل پارچه خیس قرار داده و داخل هر سوراخ یک قرص می اندازیم و دهانه سوراخ را می بندیم به نحوی که گاز حاصله خارج نشود.
خرگوش: پیاز زعفران شیرین است لذا جوندگان به آن علاقه زیاد دارند، موش و خرگوش لطمه بزرگی به زراعت زعفران وارد می کنند. خرگوش با زخمی نمودن پیازها و خوردن برگ ها صدمه وارد می نمایند.
از دیگر آفاتی که توانایی ایجاد زیان اقتصادی به زراعت زعفران را دارند، می توان به کنه زعفران و تریپس زعفران اشاره کرد.
کنه زعفران
پراکندگی و میزبان ها: گونه ای است همه جازی که از مهم ترین آفات گیاهی غده ای به حساب می آید. مانسون میزبان های این آفت را سیر، هویج، گلایول، انواع زنبق، نرگس، کوکب، پیاز خوراکی، سیب زمینی و سایر گیاهان غده ای ذکر کرده است. رحیمی این کنه را از مزارع زعفران شهرستان های گناباد و قاین و در سال 1381 از کلیه مزارع زعفران مناطق مرکزی و جنوبی استان خراسان از روی بنه های زعفران گزارش نموده است. البته آلودگی در مناطقی که سابقه کاشت زعفران طولانی تر بوده و یا اینکه اصول صحیح کاشت را رعایت نمی نمایند بیشتر است.
نحوه خسارت: کنه زعفران بنه ها را غالباً از محل زخم ها و گاهی قسمت های سالم بنه مورد حمله قرار می دهد. سپس ضمن تغذیه و ایجاد تونلی در بنه، در داخل تونل شروع به زاد و ولد کرده و حفره ای در بنه ایجاد می کند. این حفره به تدریج گسترش یافته و هم چنین عوامل گندزا به راحتی از محل زخم ها و حفرات به داخل بنه نفوذ کرده و باعث تسریع در پوسیدگی بنه ها می گردند.
بوته هایی که بنه آن ها توسط این کنه ها کورد حمله قرار گرفته است دارای برگ های ظریف تر و کوتاه تر از بوته های سالم می باشند و این گونه برگ ها زودتر از معمول خزان می نمایند. بنابراین خسارت کلی این آفت پس از چند سال تنک شدن مزرعه می باشد.
پیشگیری و مبارزه با کنه
که برای مزارع احداث شده و مزارع در حال احداث به شرح زیر است:
بیرون آوردن بنه ها از زمین به صورت خشکه کن انجام گردد.
بنه های سالم و بدون لکه های تیره برای کشت انتخاب گردند.
بنه ها قبل از کاشت حتما با قارچ کش و کنه کش مناسب ضد عفونی گردند.
عمق کاشت بسته به بافت خاک 15 تا 20 سانتی متر انتخاب گردد.
از آبیاری مزارع در طول تابستان خودداری شود.
از خاک برداری مزارع جهت کاشت مجدد زعفران خودداری گردد.
هر دو سال یک بار خاک زراعی سبک در طول تابستان به ارتفاع 1 تا 2 سانتی متر اضافه گردد تا عمق کاشت بنه ها ثابت بماند.
در موقع کاشت تعداد بنه بیشتری در واحد سطح استفاده گردد تا مزرعه در مدت زمان کوتاه تری به برداشت اقتصادی برسد و کنه ها فرصت کمتری برای افزایش جمعیت داشته باشند.
کود دامی گاوی پوسیده و عاری از علف هرز مورد استفاده قرار گیرد زیرا به تجربه ثابت شده که کودهای گوسفندی و مرغی برای زراعت زعفران مناسب نیستند.
از انتقال بنه های زعفران مناطق آلوده به سایر نقاط جلوگیری گردد.
پیشگیری و کنترل کنه در مزارع احداث شده
از آبیاری مزارع زعفران در طول تابستان بپرهیزید.
مزراعی که عمق کاشت کمتر از حد معمول است در طول تابستان خاک زراعی سبک افزوده شود، به طوری که عمق کاشت به بیش از 15 سانتی متر برسد تا بنه ها کمتر تحت تنش های مختلف باشند.
آبیاری های اول و دوم به حد کافی و با دقت زیاد انجام گیرد.
در کنترل علف های هرز مزارع دقت لازم انجام پذیرد.
تریپس بنه
از آغاز فصل رویش زعفران تا اواخر آن تریپس بر روی برگ ها دیده می شود و تا موقعی که برگ های زعفران سبز است از جمعیت بالایی برخوردار است خسارت تریپس روی برگ های زعفران به صورت پیدایش نقاط زرد تا سفید رنگ بوده که پشت این نقاط محل فرو نمودن آرواره های تریپس می باشد.
برگ هایی که شدیدا آلوده به تریپس هستند زودتر خزان می کنند و به طور مستقیم باعث کاهش محصول زعفران سال آینده می گردد. از آنجایی که جمعیت بالای این آفت در اواخر فصل رویشی زعفران دیده می شود به نظر می رسد که نیازی به مبارزه شیمیایی نمی باشد.
